Abe de Vries 

BIOGRAFIE

Of het zonnig of miezerig weer was, die 10de januari van het Jaar 1965, toen Abe de Vries arriveerde in het voormalige boerenarbeidersdorp Wijnaldum, in het modderige noordwesten van Friesland, op krap twee kilometer van de Oceaan? Dat staat hem niet meer bij, en hij heeft het niet in de archieven opgezocht. 'Het zal wel hebben gesneeuwd. Misschien vroor het licht, en een dag eerder was er een tragisch sterfgeval,' zegt hij.

Over zijn levensloop laat De Vries weinig los. Niet afgemaakte studie politicologie (Amsterdam). Niet afgemaakte studie geschiedenis (Groningen). Duidelijk is wel dat hij, tot woede van Links, zeven jaren in dienst van Hare Majesteit ons Koninkrijk als officier wist te vrijwaren van de leninistische horden uit het Oosten, waarna hij zich in 1996 tot de journalistiek bekende. Na een betrekking van 2,5 jaar als verslaggever bij het Groninger Algemeen Persbureau Tammeling besloot hij in 1999, als verzetsdaad tegen de imperialistische NAVO-bombardementen op Servië en Montenegro, tot een correspondentschap in Belgrado voor het Algemeen Nederlands Persbureau, Trouw en Elsevier. Welk laatste prachtblad in 2000 zijn inspanningen honoreerde met een dikbetaald redacteurschap.

Abe de Vries debuteerde najaar 2002 als dichter met de bundel De weromkommer yn it ûnlân (De terugkeerder in het onland) bij uitgeverij Bornmeer in Leeuwarden. 'Een melancholiek stemmend kleinood, gesteld in toegankelijk Fries, over de gestorven Moeder en Haar sporen in het aangetaste landschap,' zo kenschetst hij zijn eersteling. Gedichten uit de bundel werden eerder gepubliceerd in Trotwaer, Kistwurk en Hjir. Voor de bij Bornmeer in 2003 verschenen bloemlezing Wrâld, Finster, Gedicht, een verzameling vertalingen door dertig Friese dichters van hun favoriete gedichten uit de wereldliteratuur, vertaalde hij het gedicht 'Elegie over een dode labrador' van de Zweed Lars Gustafsson. In 2004 kwam zijn tweede bundel uit bij Bornmeer, In waarm wek altyd (Een warm wak altijd).

Abe de Vries was redactielid van het inmiddels ter ziele gegane Kistwurk en is hoofdredacteur van het Friese literaire internettijdschrift Farsk.

Bezoek www.abedevries.nl en raadpleeg ook www.google.com voor meer over Abe de Vries.

HOTEL MARIA

Prívozská 23, Ostrava

Vast ligt de loop van obstinate scheuren,
te volgen in ochtendlicht dat het toelaat
door dungewassen gordijnen, een groet
aan Mona Lisa's die uiteraard zwijgen.
Geen woord te horen, maar 't vele praat
ingemetseld in de muren kan wel zonder,
te verstaan als traag stromend water
wellicht naar verdieping één, waar een vrouw
vol ijver trappen poetst voor de gasten:
gevangenen, als zij, van fineer en steen.
Verder weg, in de verwaarloosde lobby,
klinkt een stem als een bel - vraag naar tijd?
om uitstel? - snel tot bedaren gebracht
en berusting, het vreemde halfwakker zijn
dan namen vraagt, afkomst registreert.
Regelmatig is de tik, al net zo vertrouwd
als de man die jou de sleutel gaf, je met
klem vroeg je oor te geven aan de dag.
Een kind roept op twee, een bed verschuift
van 't stee, een moord kraakt in het gebint
van een winter die geen weerwoord heeft.
Soms zijn de geluiden niet uit te maken
voor ruisen of waaien, zeuren, zaniken -
wat het wil zijn, het legt zijn toon niet uit,
nu een kreet, dan een gonzen, stotteren.
Hoger of lager trekt iemand een verleden
door met kabaal, schijnbaar wijze daad,
wel te verstaan als begin van taal
die ruimer baan wil dan door de buizen -
als een alarmsysteem - die kamer
met kamer en hoofd met hoofd verbinden,
je naar de mond praten, en onnavolgbaar
in de kelders van het hotel Maria verdwijnen.

© vertaling Abe de Vries, 2004
Ut: In waarm wek altyd, Bornmeer, 2004

 

SSS
Stichting Schrijvers School Samenleving
Huddestraat 7
1018 HB  Amsterdam
telefoon: 020-623.49.23