BIOGRAFIE
Wouter Godijn, geboren op 31 juli 1955 te Amsterdam, woont
sinds de jaren zeventig in Groningen-stad. Hij publiceerde
de romans Witte
tongen (1997) en de poëziebundels Alle
kinderen zijn van glas (2000), Langzame
nederlaag (2002) en De
karpers en de krab (2003), alle bij Uitgeverij
Contact. Langzame nederlaag werd als eerste clubkeuze
van de Poëzieclub
uitverkoren door Gerrit Komrij
en Neeltje
Maria Min.
De Karpers en de krab is genomineerd voor de VSB
Pöëzieprijs 2004.
© Bart FM Droog, 2002
In maart 2005 verschijnt zijn bundel Kamermuziek of
de weg naar onverschilligheid, wederom bij Contact.
Poëzie en proza van zijn hand verschenen onder andere
in de literaire tijdschriften 'Awater', 'Bzzlletin', 'Schrijver
& Caravan' en 'Noachs
kat' en in Het Nieuwsblad van het Noorden.
Wouter Godijn is naast schrijver en dichter docent aan
de Schrijversschool Groningen. Voor het Nieuwsblad van
het Noorden schreef hij literatuurkritieken en voor het
Dagblad van het Noorden verzorgt hij de poëzierecensies.
Raadpleeg ook www.google.com
voor meer over Wouter Godijn
DE WAARHEID
NEEMT DE BUS
De waardige schreeuw van de boom
is niet waar. Hij gebeurde niet echt
maar in een droom - die ik had terwijl ik wakker was.
Dat kan dus ook al niet. Hij overkwam
mij in de bus. (De krakende val die daarna kwam
is nauwelijks van belang.) Omringd door dames:
tassen vol baksteenharde meningen, hoog opgezette duivenborsten:
kom niet aan ons. Wij komen wel aan jou
als je te dichtbij komt. Bomen schreeuwen
niet laat staan waardig. Toch
kon ik niet laten me af te vragen of het kon:
doodgaan als de opkomende zon. En wat had je d'r dan aan?
Waarom? Ik las in duivenogen dat ik net als de dood
op moest houden. Zo meteen kreeg ik een pik.
Alleen wat in een tas past is waar.
© Wouter Godijn, 2002
Eerder gepubliceerd in het Nieuwsblad van
het Noorden, 16 maart 2002