Chrétien Breukers

      (click for English version)
      Allerlaatste update alhier 12 december 2012; zie voor versere informatie
      de Chrétien Breukers-pagina op de Nederlandse Poëzie Encyclopedie.


     Previous Home Next

biografie gedichten:
bibliografie Vlees ben ik, 2002  
speech Zo is het, 2004  
  Pantani, 2004  
  Oude stap en toorts, 2005  


BIOGRAFIE

Chrétien Breukers werd geboren op 28 maart 1965 in het Limburgse Leveroy, om half tien in de ochtend, net voor de hoogmis - het was een zondag. Op diezelfde dag werd de Tjechische schrijver Bohumil Hrabal 51 jaar, iets waar Breukers zich zeker de eerste dagen nog niet van bewust was.

Zijn eerste gedichten schreef Breukers begin jaren tachtig, onder invloed van het werk van Adriaan Roland Holst, waar hij nog steeds een zwak voor heeft. Het zou nog tot 1990 duren voordat hij debuteerde in het tijdschrift De Tweede Ronde. Hij publiceerde daarna nog in diverse tijdschriften, zoals Maatstaf, Optima, Hollands Maandblad, Bunker Hill, de Poëziekrant en Zwart IJs.

In 2004 nam hij het initiatief om de Windroosreeks nieuw leven in te blazen, en met succes. Na wat kleine geschillen met de uitgever van de reeks vertrok hij om de Contrabas op te richten. De eerste delen in die reeks zullen in februari 2006 verschijnen.

Breukers woont samen met beeldend kunstenaar Nicole Montagne, in Utrecht, en heeft twee dochters: Martha (2000) en Tamar (2003).

Raadpleeg ook www.google.com voor nog meer meer over Chrétien Breukers.

terug naar boven


BIBLIOGRAFIE

Bundels

Vandaag in deze stad, Cadans, 1991
De Stoofsteeg en andere gedichten, Perdu, Amsterdam, 1999
Korte geschiedenis van het voorafgaande, verschijnt november 2005 bij De Weideblik

Andere publicaties

Anatomisch Alfabet, 26 gedichten, in: Hollands Maandblad, april 2002;
In het prentenkabinet, 16 gedichten bij wijze van inleiding op het grafische werk van Nicole Montagne, in: Het portret geportretteerd, Waanders 2003;
Alles is er nog, verzamelde gedichten van Jan Kostwinder, samenstelling en nawoord (met Hein Aalders).


VLEES BEN IK

Vlees ben ik. Van hem, van haar, van hen
die voor mij leefden; vlees dat niemand
heeft gezien. Vlees ben ik. En vocht dat
aan volle borsten werd onttrokken.

Vlees en vocht en knokenwit. Duizend
jaar en meer is het geleden dat
mijn ouders zich hier vestigden; het
is mijn ruwe schatting die ik u

vrijblijvend geef. Vlees en vocht, het wit
van knoken en papier. Eeuwige
duisternis! Ik zeg: licht. Er zou licht

zijn, staat geschreven, maar niets gebeurt.
Tot in de gaten van het heelal
donkert het maar door, met man en macht.


© Chrétien Breukers, 2002

terug naar boven


ZO IS HET

Zo is het: zonder naam en zonder tekening.
Geen schaduw, zelfs. Geen rimpeling.
Geen anekdote bij het afscheid opgedist.

Zo is het ook: geen man, geen vrouw, geen kind.
Geen afdruk en geen nabeeld. Geen krimp.

Want zo is het: bijna niets; en nergens hechten,
nergens blijven staan. Sta stil!

Maar nee, het staat niet stil. Het vlucht. Het vliedt.


© Chrétien Breukers, 2004

(-)

Pantani is alweer het eerste boven.
Italië in rouw. De paus gaat bidden voor
zijn zielenheil. Ik kijk, maar kan het
niet geloven: zulke renners sterven niet.
Vandaag draagt god de gele én de roze trui.

© Chrétien Breukers, 2004

OUDE STAP EN TOORTS

Het beloofde land. Delta aan de Noordzee.
Veengas verdoofde de inwoners. Geroofd
de taal. Dichters, ongehoord en weggehoond,
slijpen op de wetsteen woord – maat – regelval.

Onder dichters slecht gehoord en weggehoond:
de ziener met die oude stap en toorts. Schrijft
op stenen. Schrijft op zeeschuim. Schrijft op grassen.
Rommelt als een slapende vulkaan. Sela.

En ondertussen – uitgewoond, afgestroopt –
rust het bleke landschap. Ligt als op de bleek
te drogen. De zon schijnt door, dat is de zon

niet aan te rekenen. Verblind, verouderd
en krankzinnig plukt de dichter aan zijn kleed.
Zijn laatste zinnen zijn zo dwaas. Onleesbaar.

Onder de zon verwijlt altijd oudheid;
de dichter met zijn oude stap en toorts
in het lanschap bleker en bleker.

H.H. ter Balkt

© Chrétien Breukers, 2005

 



Deze pagina is onderdeel van het dagblad voor poëzie Rottend Staal Online


© Chrétien Breukers/Rottend Staal Online 2003-2005. Auteursrecht berust bij de auteurs op basis van de Auteurswet 1912. Er mag niets uit deze website worden overgenomen, opgeslagen op media ter verspreiding onder derden, gepubliceerd of anderszins verveelvuldigd zonder uitdrukkelijke, voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteurs.