Gast te Groningen: Pia Tafdrup

naar beginpagina                                 naar overzicht gastdichters



biografie

gedicht

vertaling

 

 

Pia Tafdrup, geboren in 1952  te Kopenhagen en daar nog steeds woonachtig, is in Scandinavië en ook daarbuiten een begrip. Ze debuteerde in 1981 met de bundel Når det går hul på en engel, waarvan in 1982 de Engelse vertaling When an Angel's Been Grazed verscheen. Daarna volgden een tiental dichtbundels, twee toneelstukken en enkele andere werken. Sinds 1989 is ze lid van de Deense Academie en sinds 1991 van de Deense Taalunie. Haar gedichten zijn in vele talen vertaald, waaronder het Engels, Duits, Frans, Turks en Arabisch. In de Nederlandstalige anthologie Een maan door het koren, Deense poëzie van de 20ste eeuw zijn enkele gedichten van haar opgenomen.
Pia Tafdrup ontving een groot aantal stipendia en onderscheidingen, waaronder in 1999 de prestigieuze Literatuurprijs van de Noordse Raad voor Dronningeporten (1998, Queen’s Gate).
Ze droeg ondermeer bij de bekende Harbour Front Readings in Toronto (Canada) voor.
Bij de PoëzieMarathon 2001 leidt ze 's morgens en 's middags een vertaalworkshop, zetelt ze 's middags ook in een forum met Inger Elisabeth Hansen (Noorwegen), Ingibjörg Haraldsdóttir (IJsland), Jouni Inkala (Finland) en Marie Lundquist (Zweden) en draagt ze 's avonds in het Universiteitstheater voor uit eigen werk - alles georganiseerd door het Scandinavisch Vertaal- en Informatiebureau Nederland.  

Bezoekt u ook deze links:

De Deense Koninklijke Bibliotheek over Pia Tafdrup (Deens)

Een in het Engels vertaald gedicht van Pia Tafdrup

 
Twee foto's van Pia Tafdrup.

Een Engelstalige cv

Zie ook www.google.com voor meer over Pia Tafdrup.


terug naar boven



  

TRODS ADVARSLER
 

Omgivet til alle sider af klipper og ørken
stiger jeg ned i en flod nat efter nat
svømmer op mod et vandfald i sol
- kølende rent er vandet, der når mig til sjælen –
for næste dag atter at færdes, hvor støvet gløder i de pulserende gader
 
Hjertet er ved skillevægge delt i kamre
som den gamle by i fire kvarterer
alle forbundet med hinanden
Sammen slynger de blodet rundt i mørket
giver ilt, giver næring og lys til organismen
 
Drejer trods advarsler i form af råb og knuste flasker ind i gyder
hvor duftstriber af anæstetiske parfumer blander sig med lugte af dampende møg
og får luften til næsten at stå stille
Tilstanden mellem husene er ikke anderledes porøs
end skændet jord, der afventer næste høst
 
Jeg går ind i verden, og den er virkelig som ord, der ikke dukker op
før det øjeblik, de ønsker sig ind i et digt og pludselig kan høres
Hvor de ellers opholder sig er ikke til at vide
medmindre de eksisterer som skygger om natten
eller findes som bortgemt tillid
 
Jeg går ind i middagstimen, ind i de snævre passager
hvor netværket af grenede muskeltråde fortættes
og jeg, der før hilste på Abraham, Isak og Jakob
viger nu for en profetlignende mulæseldriver
der fjernt opløftet er på vej mod bjerget med den høje himmel.
 
 

Pia Tafdrup
Uit: Territorialsang
terug naar boven


WAARSCHUWINGEN TEN SPIJT
 
Omringd door rotsen en woestijn
loop ik elke nacht een rivier in
zwem naar een waterval vol zon
- verkoelend schoon is het water, dat mijn ziel raakt –
om de volgende dag weer te zijn waar het stof gloeit in de pulserende straten
 
Het hart is door wanden in kamers verdeeld
zoals de oude stad in vier wijken
onderling verbonden
Pompen ze het bloed de duisternis rond
geven het organisme lucht, voedsel en licht
Loop, waarschuwingen in de vorm van geroep en kapotte flessen ten spijt,
steegjes in
Waar geurflarden van verdovende parfums zich mengen met de stank van
dampend vuil
en de lucht bijna doen stilstaan
De sfeer tussen de huizen is poreus
als geschonden aarde, die wacht op de herfst
 
Ik ga de wereld in en die is werkelijk als woorden die pas opduiken
op het moment dat ze zich in een gedicht wensen en plotseling gehoord kunnen
worden
Waar ze de rest van de tijd verblijven weet niemand
of het moest zijn als schaduwen in de nacht
of als verhuld vertrouwen
 
Ik loop het middaguur in, de nauwe gangen
waar het netwerk van spieren zich verdicht
en ik, die eerder Abraham, Isaac en Jacob groette
ga nu opzij voor een profeetachtige muilezeldrijver
die ver verheven op weg is naar de berg met de hoge hemel.
 
Pia Tafdrup
Uit: Territorialsang
vertaald door Edith Koenders 

 

terug naar boven


 

 

 

 

 

 

 

© Simone Akkerhof en Bart FM Droog, januari 2001

terug naar boven