Catharina Blaauwendraad

      laatste update 25 oktober 2004


     Previous Home Next

biografie gedichten: contact
bibliografie Geopend, 2004  
speech Verdoofd, 2004  
  Waanvoorstelling, 2004  

BIOGRAFIE

Volgens de overlevering was het noodweer en viel op diverse plaatsen de stroom uit aan de vooravond van haar geboorte. Toch konden de weergoden niet verhinderen dat Catharina Blaauwendraad op 1 december 1965 om 20.15 uur het levenslicht zag. Als domineesdochter (en -kleindochter) groeide zij op in de pastorieën van achtereenvolgens Etten-Leur, Rotterdam en Groenekan, om na het behalen van haar gymnasiumdiploma in 1984 naar Amsterdam te vertrekken.


Aldaar studeerde ze een blauwe maandag Nederlands, behaalde haar propedeuse Spaanse Taal- en Letterkunde en aansluitend haar doctoraal examen Vertaalwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam.

Op aanraden van Adriaan Morriën stapte ze in 1989 naar De Tweede Ronde, een kwartaaltijdschrift voor (vertaalde) literatuur waarvoor zij sindsdien als dichteres, poëzie- en prozavertaalster werkzaam is geweest.
Catharina Blaauwendraad
© Catharina Blaauwendraad, 2004

 

Op 25 juni 1991 werd zij moeder van Masha, aan wie ze haar gedicht 'Geopend' heeft opgedragen.

Als vaste medewerkster van www.nederlands.nl schreef zij in twee jaar tijd zo'n honderdzestig 'speedsonnetten' (puntige gedichtjes over de actualiteit in een onvolprezen versvorm van Driek van Wissen) als 'Gedicht van de Dag' voor die site.

Voor uitgeverij Ploegsma vertaalde zij een kinderboek van Luis Sepúlveda, Het verhaal van de kat die de meeuw leerde vliegen, dat in 1999 uitkwam. In 2003 publiceerde uitgeverij Prometheus haar vertaling van Honderd liefdessonnetten van Pablo Neruda.

Op 29 september 2004 verscheen haar debuut Niet ik beheers de taal in de legendarische Windroosreeks bij Uitgeverij Holland, Haarlem. Deze bundel bevat een keuze uit de gedichten die zij sinds haar eerste tijdschriftpublicatie schreef.

Jean Pierre Rawie schreef hierover: 'Catharina Blaauwendraad paart in deze bundel een grote lyrische directheid aan een in onze tijd zeldzaam vormbesef (waaraan haar door vertalingen uit onder andere het Spaans verworven discipline niet vreemd zal zijn). Daarvan getuigen niet slechts de sonnetten, maar ook, en misschien zelfs nog subtieler, de ogenschijnlijk minder gebonden verzen. Er zijn er bij, zoals Mars!, die geschreven lijken te zijn om uit het hoofd te worden geleerd. Maar men vergisse zich niet: ondanks de herkenbare emotie en onmodieuze verstaanbaarheid, waait door deze gedichten die geheimzinnige wind, waarzonder ware poëzie niet kan bestaan.'

Raadpleeg www.google.com voor nog meer over Catharina Blaauwendraad.

terug naar boven


BIBLIOGRAFIE

Poëzie

Niet ik beheers de taal, Windroosreeks, Uitgeverij Holland, Haarlem, 2004

Vertalingen
Hartstochten - Liefdes die de geschiedenis veranderden, van Rosa Montero, Uitgeverij Wereldbibliotheek, Amsterdam, 1999
Het verhaal van de kat die de meeuw leerde vliegen,
kinderboek van Luis Sepúlveda, Uitgeverij Ploegsma, Amsterdam, 1999
Honderd Liefdessonnetten van Pablo Neruda
, uitgeverij Prometheus, Amsterdam, 2003




GEOPEND

De dag brak, als een eierschaal
zo broos, tussen mijn benen aan.
Daar droop op elke ademtocht
het warme witte licht naar buiten.

Van binnen bleef het steeds bewegen
maar om ons heen stond alles stil.
Toen zwol een ongekend gezang
aan, tot de muren ervan barstten.

Daar, tussen brokstukken en wolken
wit stof, lag in het ochtendgloren
de ongeschonden gele dooier
te glanzen in een aarden kom.

De dokter gaf de kom uit handen;
een dochter. Jonger dan mijn droom
maar ouder nog dan mijn gedachten
en ongerijmd als dit gedicht.


© Catharina Blaauwendraad, 2004


VERDOOFD

Ik was er niet. Ik weet alleen:
De muren waren witgekalkt
en op de tafel draaide er
een grammofoonplaat rond en rond
en rond was ook de kamer.

Ik duizelde. Het ijzelde.
De rijp lag op mijn haren.
De naald liep in een groeve vast,
herhaalde en herhaalde
twee mateloze maten.

En toen mijn bloed bevroren stond
doorboorden de sopranen
mijn oren, en bezaaiden
de vloer met splinters koud kristal.
Ik hoorde niet meer wie ik was.

Ik was niet wie ik hoor te zijn
en ik vergat de naald, het glas,
gebarsten plaat, verdraaid refrein.
De dooi trad jaren later in:
Er liep een bloedspoor langs mijn kin.

De witte splinters op de grond
versmolten tot een spiegel van
verdriet, en toch: Ik was er niet
tot ik de rode sporen vond.
Nu weet ik hoe ik haten kan.


© Catharina Blaauwendraad, 2004


WAANVOORSTELLING

Met alles wat ik leer, verliest
de liefde haar magie. Ik gooi
geen doek over de kooi. Ik leg
de vogel die nog zingen wil
achter mijn vastgeroeste ribben
niet langer meer het zwijgen op.

Maar nuchter blijf ik wel. Ik weet,
zijn lied geldt niet een soortgenoot
of zielsverwant. Hij zingt alleen
en is gevangen in een waan.

Hij ziet de spiegel in zijn kooi
voor een geopend venster aan
waardoor hij zijn gelijke ziet
en zingt, misleid, het mooiste lied.


© Catharina Blaauwendraad, 2004



CONTACT
Catharina Blaauwendraad:


BOEKINGEN

SSS
Stichting Schrijvers School Samenleving
Huddestraat 7
1018 HB  Amsterdam
telefoon: 020-623.49.23

UITGEVERS

Uitgeverij Holland
Spaarne 110
2011 CM Haarlem
tel.: 023-532.30.61
fax: 023- 534.29.08
www.uitgeverijholland.nl

Uitgeverij Wereldbibliotheek
Spuistraat 283
1012 VR Amsterdam
tel:. 020-638.18.99
fax: 020-638.44.91
e-mail info@wereldbibliotheek.nl
www.wereldbibliotheek.nl

Uitgeverij Prometheus
Herengracht 507
1017 BV  Amsterdam
telefoon: 020-624.19.34
fax: 020-622.54.61
e-mail: pbo@pbo.nl


Deze pagina is onderdeel van het dagblad voor poëzie Rottend Staal Online


© Catharina Blaauwendraad / Rottend Staal Online 2004. Auteursrecht berust bij de auteurs op basis van de Auteurswet 1912. Er mag niets uit deze website worden overgenomen, opgeslagen op media ter verspreiding onder derden, gepubliceerd of anderszins verveelvuldigd zonder uitdrukkelijke, voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteurs.