Jurre van den Berg 

      laatste update 1 september 2007
     Previous Home Next
biografie gedicht: contact
  Herfst, 2005  
  Vraag je niet af , 2007  



BIOGRAFIE

 Jurre van den Berg werd op die stormachtige 5 maart in 1986 geboren in het landelijk gelegen Thesinge, maar is inmiddels woonachtig in de stad Groningen. Hij is dichter, schrijver van korte verhalen en student sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Van den Berg won prijzen voor proza en poëzie bij wedstrijden als Write Now! (2004 en 2006) en Dichter bij 4 mei.

Als dichter trad hij op tijdens vele literaire festivals en culturele manifestaties (Noorderzon, Dichters in de Prinsentuin). Werk van zijn hand werd gepubliceerd in verschillende tijdschriften (o.a. Meander ), kranten en bloemlezingen zoals 'We weten elkaar altijd te vinden' - De mooiste gedichten over vriendschap (Uitgeverij 512, 2004) en Dichters in het Noorderlicht ( Aurora Borealis, 2005).



Jurre van den Berg
© Jerry Vinke		  

Van den Berg was tijdens het collegejaar 2005-2006 huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen. Dit resulteerde in september 2006 in zijn poëziedebuut: Avondkikkers ( Stichting Universiteitsblad Groningen). Hij is tevens lid van de Dichtclub in Café Marleen, redactielid van Doe Maar Dicht Maar (stichting voor jongeren en poëzie), hoofdredacteur van SoAP (Sociologisch Antropologisch Periodiek) en sinds augustus 2007 redacteur van Rottend Staal Online .

Raadpleeg ook www.google.com voor meer over Jurre van den Berg.

HERFST


Ik was vergeten hoe de regen
de straten kon spoelen.

Naar boven kijken en grijs goud
zien eten, het land ligt reeds
begraven onder verwaaide paraplu's.

Ik was vergeten hoe de regen.

Wat geweest is, dat het terug komt
en niet los laat, storm niet uitraast.
Het land ligt reeds begraven.

Als ik denk dat het voorbij is zoals
onder herfstkastanjes na de regen.

Het is droog maar de wind
waait druppels van het blad.


Jurre van den Berg, 2005

(uit: Avondkikkers , 2006)

terug naar boven

VRAAG JE NIET AF

                                                Het hart van een touw
                                                schuilt in zijn knopen.

                                                                                    J. Bernlef

Dat meisjes pas mooi zijn
als je ze vrouwen noemt,
dat sterren geen baken zijn

in een uitdijend heelal
wist ja al, maar ook dat niet

alles zwart op of tussen wit gedrukt staat,
zoals je handen toetsen volgen:
het laat zich niet lezen maar schrijft zichzelf.

Het is droog hout voordat het vlam vat, vraag je
op deze momenten niet af van wie

de hand is, van wie de hand was,
wie de wind op je wangen blaast,

hoe je van hooi gras maakt.

Onthoud dat
glas niet alleen mooi is

vanwege de belofte dat het breken kan
maar ook omdat je er doorheen kunt kijken.


Jurre van den Berg, 2007


CONTACT

Jurre van den Berg: jurrevdbergXXXhotmail.com

(Ter voorkoming van spam is in het e-mailadres het @-teken vervangen door XXX)

terug naar boven

Deze pagina maakt deel uit het dagblad voor poëzie Rottend Staal Online


© Jurre van den Berg / Rottend Staal Online 2004-2007. Auteursrecht berust bij de auteurs op basis van de Auteurswet 1912. Er mag niets uit deze website worden overgenomen, opgeslagen op media ter verspreiding onder derden, gepubliceerd of anderszins verveelvuldigd zonder uitdrukkelijke, voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteurs.